Rooktopaas
Parijs, het scheepje, ligt in het glas voor anker: zo tafel ik met jou en drink je toe. Ik drink zolang totdat voor jou mijn hart verdonkert, zolang totdat Parijs drijft op zijn traan, zolang totdat het koers kiest op de sluier klaarheid, die ons de wereld verhult, waar ieder jij een tak is, waaraan ik hang gelijk een blad, nooit als een mens. Paul Celan 1920 - 1970 Vertaling C.O. Jellema Bron: Verzameld Werk Amsterdam 2005 |