Piet
Paaltjens
Dichter-dominee 1835 - 1894
Spieringen
Taote, mag ik nor m'n bessien,
't is zo koud ier op 't ees,
z' èt meskien nog wel 'n skaoltjen
warme spierekies met rees.
Goon maar jonge, zeen z'n taote,
loop maar op de toren an,
zeg mitien dan an je bessien
dat ik er zo wezen kan.
Dit is wel 't leste netjen,
vor vandage is 't genoeg,
't gat wier weien eut 't oosten
in de donkerte valt vroeg.
't Jongetjen was al verdwienen
in de richting van de Barg,
toe... 'n angstskreaw eut de varte,
't drong de man duur bien in marg.
Eandlik èt ie 't keend evoenden
dat al vast evreuren zat
in 't duur 'm zelf nog akte,
aldereerste spieringgat.
't Arme wùrm kwam bij z'n bessien,
maar zo koud in steef as ees...
op de kachel sting 'n skaoltjen
warme spierekies mit rees.
Tromp de Vries 1917 - 2011
Uit: In het vizier
Flevolandse schrijvers en dichters
De Horizon Hoorn 1991
Dit gedicht is in Urker dialect.
taote=vader bessien=grootmoeder
rees=rijst sting=stond