Tafelmanieren

Iemand vertelde mij geschokt

hoe, in het restaurant waar hij, samen met vriendin, pas at

er naast hen een stel - hij kon ze aanraken, had hij gewild - aan tafel zat

dat, welnu, parbleu, ‘t hoge woord dan maar meteen:

geheel, werkelijk, con-ver-sa-tie-loos dronk en at

Tevreden dacht ik stilletjes

terwijl ik hem liet zwetsen

hoe wij vaak samen, zwijgend, aan één tafel, urenlang kletsen

Jos Rietveld  1958

Uit: Weer zien
RAZ teksten, 1993