Tjonge, wat een tafel was dat De man vervuld van levensvreugde Legde zijn sleutels op tafel Zette de bloemen in de koperen vaas Legde zijn melk en eieren op tafel Legde het licht dat door het raam naar binnen viel neer Het geluid van een fiets het geluid van een takel De zachtheid van brood en de lucht legde hij neer Al wat hem door het hoofd speelde Legde de man op tafel Al wat hij wilde doen in het leven Ja dat alles legde hij neer Van sommigen hield hij van anderen niet Ook hen legde de man op tafel Drie maal drie was negen Hij legde de negen op tafel Hij stond naast het raam naast de hemel Reikte ernaar en legde het oneindige op tafel Al dagen wilde hij een biertje drinken Hij legde het schenken van het bier op tafel Hij legde zijn slaap neer legde zijn waken neer Zijn verzadiging en zijn honger legde hij neer Tjonge, wat een tafel was dat Gaf geen krimp onder zoveel last Wankelde even stond weer stil En de man hij legde maar neer en neer Edip Cansever 1928 - 1986 Uit: Moderne Turkse poëzie Atlas Contact 2010. Vertaling Sytske Söteman |