Vers Zo'n type, dat is er gewoon, zit nooit om aandacht te vragen. 'Laat mij maar', mompelt hij op kalme toon. Nooit eens zeuren, nooit eens klagen. Als je hem uitnodigt, kom eens hier, als je de Ui eens vraagt, wat zit er onder je goudgele jas, dun als papier? Dan blijkt hij complex en gelaagd. Hij kan scherp zijn en vilein, brengt je tot tranen met veel tumult. Zijn hardheid is uiterlijke schijn; onder het vlies dat hem omhult, zit een heel andere kant. Geef hem liefde en wat tijd dan blijkt hij zeer charmant. Zie waar het toe leidt, hij toont zich zelfs zacht en zoet. Het is maar net wat je met hem doet. Een ui is ook maar een mens. Mari Maris 1974 Uit: Om te janken, een ode aan de ui. 2022 Uit de serie Kakkerlakjes van uitgeverij Loopvis |