Vino del paese Het zijn 1261 in de rotsen uitgehakte treden naar San Rocco. Niet dat dat erbij staat - er is geen enkele bezienswaardigheid, behalve diep de glazen zee aan twee kanten. Er is zelfs geen kroeg, Maar de vroegere schoolmeester die er nu (op de andere helling) aan wijnbouw doet, schenkt graag thuis: zoveel mensen komen er niet: 1261 treden. Hij is niet eens erg trots op zijn wijn. Vino del paese, zegt hij, di San Rocco. Kan niet tegen een stootje, Kan niet reizen. De wijn schuimt even als hij wordt ingeschonken en gaat dan liggen, stil, en zo ongelooflijk rood, ingehouden rood ook, rood onder rood, dat je niet kunt zeggen:bloed of robijn of lage zon, er geen Italianiserende poëzie van kunt maken, populair genoeg in dit land, - maar van de schoolmeester hoeft het ook niet: drink maar, zegt hij, drink maar. Twee maanden lang en haast iedere dag heb ik zijn wijn gedronken - na een week al was hij beledigd als ik wou betalen - en 1261 treden naar San Rocco en 1261 omlaag naar het kustdorp en ik telde ze iedere keer als ik afdaalde, alléén als ik afdaalde, licht en zeker van voet. Het is bijna altijd dwaas om zich ergens over te beklagen, en ik wil dus nu alleen maar stellen: ikzelf ben uitgereisd en de wijn van San Rocco kàn niet reizen. Hans Andreus. 1926 - 1977 Uit: Om een bokaal vol wijn. 1967 Uitgeverij Van Lindonk. Amsterdam. Een bundel met 24 verzen van eigentijdse Nederlandse dichters, uitgegeven bij het 125e wijnjaar van Robbers & Van den Hoogen n.v., Arnhem. 1842-1967 |