Piet
Paaltjens
Dichter-dominee 1835 - 1894
Op een nacht in zijn herfst opende
Zorro de koelkast. De vla trilde van angst.
Zorro voelde de pijn van de vla en zei tegen
hem dat hij hem niet op zou eten
en alleen wat sap wilde drinken.
Voor die vla zong Zorro dit lied.
Vla, mijn broer,
komend van het land van de melk,
wachtend op je eind in een koelkast.
Tril van kou,
maar tril niet voor mij.
Vla, mijn broer.
Ook ik tril in een koelkast,
kouder dan die van jou.
Een koelkast zonder deur.
Vla, mijn broer,
jij moet hier koud worden
om daar niet te verrotten.
Ik moet hier verrotten
om daar niet koud te worden.
Ik ben gevoelig, onzeker.
Mijn grote mond
is groter dan mijn hart.
Als jij voor mij trilt,
word ik bang voor mezelf.
Jouw koelkast is mijn leven.
Mijn koelkast is jouw leven.
Wees niet bang voor mij.
Jouw koelkast is fruit en groente,
kaas, jam en zomer.
Mijn koelkast is donker en wachten,
eenzaamheid en heimwee.
Ik open mezelf
en er komt niets,
behalve dit lied
als eeuwige vriendschap tussen jou en mij
in deze lange herfst.
Vla, mijn broer,
uit de melk van de vrouw
en de melk van de koe
zijn wij gebouwd.
Rodhan Al-Khalidi
Uit: ‘De herfst van Zorro’ (Meulenhoff/Manteau)
Uit de afdeling: Gedichten van de hoogste verdieping van Zorro