WEDDING Boer Knul had twintig pinten in, boer Knijs al even vele. Ze zaten vast, heel naar hun zin; pas 't glas gevuld, 't bier vond de kele. Ze zaagden over hemel, hel en vruchten, beesten, wijven en deden menig aardig spel, dat wat verging in luide kijven. Ze g'rochten toch van alles moê. Zegt Knul : Wat nu verrichten ? Zegt Knijs : Wij wedden om een koe, wie die, van ons, het kortst kan dichten. Boer Knul gaf toe. Hij sloeg zijn hand in 't vet der smout-telloore en sprak glorieusch, voor Knijs geplant : ,,Met vet" ! en smoutte Knijs zijn oore. 't Is kort, zei Knijs, maar danig stout ! Hij ging voor Knul en grolde : Hier hebt ge 't kortste zonder smout „Ik tik !" En sloeg hem dat hij rolde. Edward Vermeulen 1861 - 1934 Uit: Volkse verzen 1973 |