Ma had verfoeilijke ideeën omtrent de kooktijd van het loof: een uur of twee! Ik rook de weeë lucht al voor ik aan tafel schoof. Met een "Help! Hier wordt een kind vergiftigd", verzocht ik aandacht voor mijn lot. Maar vader leek wel medeplichtig: hij stortte grote lepels snot. Ach waarom was ik niet begiftigd met beider voorkeur voor zo'n pot? Ik kreeg het slijm niet door mijn strot. Mijn bord wegschuivend riep ik driftig: "Liever oorlog dan witlof!" te verstaan. Dit kwam me op een klap te staan. Neeltje Maria Min 1944 Uit: Een vrouw bezoeken 1985 |