Met zeven aan tafel Met zeven aan tafel, zo zitten de oude vrienden nog een keer. Gele bladen werden weer witte. Die mocht leven, zegent de Heer. Al doet het allemaal weer zeer, de dingen die van daden droomden, die waarheid waren, roos en speer, en al wat mettertijd verloomde. Maar hier, hier zitten we dan weer, met koffie of een whisky-soda, terwijl ik van de oude ode een woord, een komma corrigeer. En we vertellen van het leven, dat altijd werd en wordt geschreven, mijn God, tot Uw meerdere eer! Herfst 1966 Johan Daisne 1912 - 1978 Bron: Achterflap van 'Met zeven aan tafel' Manteau, Brussel 1969 |