Het zonlicht is de duurste wijn hier Zon is hier de duurste wijnboer. Wanneer hij opkomt, wordt het feest. Mensen rennen met een beker naar het raam. Overal hangt een beker, en overal een vochtige mond, die drinkt, en drinkt maar door van zijn warme gele bloed. Zon is hier de meest verleidende minnaar. Wanneer hij de wolken met zijn maïsgele borstel afveegt, ontbloot iedereen zijn hagelwitte lijf, ligt in de tuin als een geplukte reuzenasperge. Zelfs de gelaten, die jaren lang niet gekust zijn, liggen gericht op elkaar. Zon is hier de meest prutserige schilder. Hij maakt nooit zijn schilderijen af. Men ziet hier een broodbruine neus met een suikerwitte keel. Of tulpenrode schouders met asbestwitte oksels. Toch, het zonlicht blijft de duurste wijn. Zon vindt hier lege bekers, altijd… Rezart Palluqi 1976 Uit: De vier jaargetijden. De mooiste gedichten over de seizoenen. Samenstelling Henk van Zuiden Uitgeverij Maarten Muntinga 2011 |