Piet
Paaltjens
Dichter-dominee 1835 - 1894
Piet Paaltjens, zelfmoordenaar.
Elk uur rust er een musje op je hand
niet eens verbaasd dat het twee ritmes hoort
de zware klop van ongeloof en 't lichte tikken
van een grappend hart. Intussen draait de wereld
hoorbaar door op de rotonde. Een stap of wat naar
voren maar je hebt geen benen.
Elk uur wiegen de vissen in het water voel je hoe het
likt aan de oever en lokt, hoe het koel zich zal
sluiten boven je hoofd, waag de sprong naar
achteren maar je hebt geen benen.
De pen in je hand ligt te stil, de grap hapert in je
keel achter je strik verward vliegt het musje
op. Ook vogels kunnen schrikken. Alleen jij kijkt, kijk
onafgebroken naar de winkel met de touwen.
Gedicht van Corrie Joosten. 1950 - 2018. Hbo-docente letterkunde met een voorkeur voor de
middeleeuwen. Schreef mee aan de literatuurmethode Metropool.
(Wolters-Noordhoff). Debuteerde met proza in Tzum. Is daarnaast boerin.
Dit gedicht staat in het boek: Poëtisch Leeuwarden. Een wandeling in gedichten.
Redactie Arjan Hut. Uitgeverij Kleine Uil, Groningen. 2006.
Op de foto hiernaast kijkt Piet Paaltjens nog niet naar de winkel met de touwen.
Een paar jaar geleden is dit kruispunt opnieuw ingericht en is het standbeeld
een stukje verplaatst. Sindsdien kijkt hij uit op de beroemde winkel van
Auke Rauwerda.