Half om half

Half om half

Vanmiddag op een damesthee
dronk ik galant een glaasje mee
maar bleef zo nuchter als een kalf;
geen wonder ook! - 't was Half om Half.
Half zoet, half zuur; half goed, half slecht.
Toen proefde 'k pas, (wat Plato zegt):
hoe onze ziel gespleten is
in helderheid en duisternis! -
Sindsdien op het verkeerde pad
ben ik niet dìt, ben ik niet dàt,
geen held, geen ploert; geen vlees, geen vis;
kniel ik voor God en 't Gouden Kalf
en pleng mijn offers: half om half.

Terwijl ik zo te peinzen zat
en amper wist van hoe of wat,
zag ik dat roerloos in het glas
mijn evenbeeld weerspiegeld was;-
waarachtig, ja: van top tot teen
liep er een barst dwars door mij heen!
Half man, half vrouw; half heer, half knecht;
half koud, half heet; half krom, half recht,
bleef alles op de tweesprong staan.
Wanneer zal ik, recht toe, recht aan,
dan eindelijk volledig zijn? -
Wacht maar! - vanavond, bij de wijn...

H. Prenen 1915 - 1992
Uit: De Tweede Ronde,
Tijdschrift voor literatuur . Zomer 1988